ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΕΦΥΓΑΝ
ΧΑΡΙΛΑΟΣ ΑΦΕΝΤΑΚΗΣ
Άρχές Μαρτίου έ.έ. έφυγε άπό τή ζωή ένας λαμπρός συνάδελφος καί ύπέροχος άνθρωπος
ό Χάρης Άφεντάκης. ΄Υπήρξε ένα άπό τά σημαντικώτερα στελέχη τού Μαιευτηρίου
"Μαρίκα Ήλιάδη" κατά τήν έποχή τής μεγαλύτερής του άκμής τής δεκαετίας
τού 1950. Γεννηθείς είς Άθήνας τό 1918 έτελείωσε τήν ΄Ιατρική Σχολή τού Πανεπιστημίου
Άθηνών τό 1944. Μετά προϋπηρεσία στόν Εύαγγελισμό μετέβη είς τό Μαιευτήριο "Μαρίκα
΄Ηλιάδη" όπου έλαβε τήν είδικότητα είς τήν Μαιευτική καί Γυναικολογία,
ύπηρέτησε έν συνεχεία ώς βοηθός καί άκολούθως ώς έπιμελητής. Μέχρι τό έτος 1955
ή Μαιευτική καί Γυναικολογική Κλινική τού Πανεπιστημίου Άθηνών έστεγάζετο είς
τό Μαιευτήριον "Μαρίκα ΄Ηλιάδη" κατά δέ τό τέλος αύτού τού έτους μετεφέρθη
είς τήν σημερινή του τοποθεσία μέ τό όνομα "Άλεξάνδρα". Κατά τό έτος
αύτό άνέλαβε τήν Διεύθυνση τής πρώτης Κλινικής τού Μαιευτηρίου ΄Ελενας ό Καθηγητής
Λουκάς Κυριάκης ένας τών πλέον έπιφανών Μαιευτήρων Γυναικολόγων πού είχε ποτέ
ή χώρα μας. ΄Ο Χάρης Άφεντάκης συνεργάστηκε μαζί του μέχρι τό 1959 καί άσφαλώς
τούτο συνετέλεσε στήν έτι μεγαλυτέρα καλλιέργεια καί άνάπτυξη τών σπανίων του
προσόντων μέ τά όποία τόν είχε προικίσει πλουσιοπάροχα ή Φύσις. Κατά τά χρόνια
αύτά ύπήρξε ύπόδειγμα συναδέλφου. ΄Ικανώτατος χειρουργός καί έπιδέξιος Μαιευτήρ
μέ ύψηλό ήθος καί εύγενική συμπεριφορά είς τούς άσθενείς συνανθρώπους του, τό
προσωπικό καί τούς συναδέλφους του άπέσπασε άβίαστα τήν έκτίμηση καί τόν σεβασμό
τών άσθενών του τής κοινωνίας τών όλων τών συνεργατών του. Θαυμάσιος καί λαμπρός
δάσκαλος τόσο στούς είδικευομένους όσο καί είς τίς μαθήτριες μαίες τής Σχολής.
Κατά τό τέλος τού 1959 καί λόγω κάποιας διαφοράς πρός τήν Διοίκησιν τού Μαιευτηρίου
"Μαρίκα ΄Ηλιάδη" όμας Μαιευτήρων καί Γυναικολόγων άπεχώρησε άπό αύτό
καί προχώρησε σέ άμεσο ίδρυση Ίδιωτικού Μαιευτηρίου στήν Άθήνα μέ πολύ ύψηλές
προδιαγραφές. Μαζί μέ τούς συναδέλφους Άδαμίδη, Τριανταφυλλίδη, Καζαντζή, Κ.Σεισόπουλο
καί τήν σύζυγόν του Μαιευτήρα - Γυναικολόγο Κα ΄Ελένη Γκίκα, Μαρίνο, Κομνιανό,
Ματάλα, Καραναστάση καί άλλους συναδέλφους ίδρυσαν τό "Μαιευτήριο Άθηνών"
στήν συμβολή τών όδών Μιχαήλ Βόδα καί Εϋνάρδου μέ τίς προδιαγραφές τού "Μαρίκα
΄Ηλιάδη" άλλά καί τού νεοϊδρυθέντος Μαιευτηρίου "Αλεξάνδρα".
΄Ετσι έγινε τό μεγάλο ξεκίνημα καί τό πρώτο θετικό βήμα γιά νά τή δημιουργία
νέων προτύπων ΄Ιατρικών Κέντρων πού δέν είχαν καμία όμοιότητα μέ τίς παλαιές
"μίζερες" ίδιωτικές κλινικες πού έδράζοντο σέ έτοιμόρροπα κτίρια καί
πού είχαν μετατρέψει τήν κουζίνα σέ χειρουργείο καί σέ αίθουσες τοκετών. Οί
μοντέρνες άπόψεις καί άντιλήψεις τού Χάρη Άφεντάκη καί τών άξίων πρωτοπόρων
συναδέλφων καί συνεργατών του μεταλαμπαδεύθησαν άργότερα καί στούς έπερχομένους
συναδέλφους μέ άποτέλεσμα τήν ίδρυση καί άνθηση σειράς άλλων συγχρόνων ΄Ιδιωτικών
Θεραπευτηρίων καί κλινικών κατά κανόνα Μαιευτικών καί Γυναικολογικών πού έχουν
τοποθετήσει πολύ ύψηλά τά στάνταρ νοσηλείας καί παρακολουθήσεως τών άσθενών
καί πού άποτελούν πρότυπα καί γιά τά κρατικά νοσοκομεία τής χώρας μας.
Τά "Θέματα Μαιευτικής καί Γυναικολογίας" έθεώρησαν ύποχρέωσήν τους
νά άποδόσουν τόν άπαιτούμενον φόρον τιμής πρός τόν άπελθόντα "άριστον"
συνάδελφόν μας ό όποίος έδρασε καταλυτικώς στό μέλλον όλων μας μέ τήν ΄Ιδρυση
τών Ίδιωτικών Μαιευτηρίων πού μεσουρανούν σήμερον στή χώρα μας, συλλυπούμενα
βαθύτατα τήν οίκογένειάν του καί συγγενείς καί φίλους τού μεταστάντος.
Θερμότατες εύχαριστίες όφείλονται είς τούς συναδέλφους κ.κ. Νικόλαον Λινάρδον,
Κωνσταντίνον Σεισόπουλον, ΄Ελένην Γκίκα καί Κωνσταντίνον Στραϊτούρην διά πολλά
άπό τά παραπάνω στοιχεία.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ Α. ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΣ
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΡΑΚΑΣ
Ο συνάδελφος και φίλος μου Γεώργιος Βράκας απήλθε του μάταιου τούτου κόσμου
μετά επώδυνο και ενοχλητική ασθένεια των τελευταίων μηνών. Γράφω αυτά τα λίγα
λόγια διότι δεν μπόρεσα να παρευρεθώ εις την εξόδιο λειτουργία. Την ίδια ώρα
ευρισκόμουν για να καταθέσω στο Εφετείο Αθηνών ως μάρτυρας σε δίκη ιατρικού
ενδιαφέροντος, οι οποίες δίκες εσχάτως έχουν πολλαπλασιαστεί και πέφτει ο πέλεκυς
της δικαιοσύνης επί πάντων (δικαίων ή αδίκων δεν έχω καταλάβει). Ο φίλος Γεώργιος
Βράκας από Ερέτρια Εύβοιας προερχόμενος από βιοπαλαιστική οικογένεια, μετά το
Δημοτικό Σχολείο της Πατρίδας του, συνεχίζει στο γυμνάσιο Χαλκίδος και από εκεί
μετά από δύσκολες εξετάσεις στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Στο μέσον των σπουδών μας έγινε υποχρεωτική διακοπή λόγω στράτευσης (συμμοριτοπόλεμος
γαρ ως έλεγε ο αείμνηστος Γ. Βράκας - εμφύλιος όπως τον αποκαλούσα εγώ -οπωσδήποτε
ανώφελος - άσκοπος - περιττός και επιζήμιος για την Πατρίδα). Οταν τελειώσαμε
την Ιατρική Σχολή (ορκιστήκαμε την ίδια ημέρα) αρχίσαμε ειδικότητα χειρουργικής
στο υπόγειο του Ιπποκράτειου Νοσοκομείου υπό την καθοδήγηση των Γ. Αυλάμη, Δ.
Πιτσίνη, Μπονέλου, Πρίντζη κ.α. Mετά την συμπλήρωση χρόνου πορευθήκαμε στο μαιευτήριο
Αλεξάνδρα στην Πανεπιστημιακή Σχολή του αείμνηστου Ν. Λούρου. Εκεί αποτελούσαμε
ίνα τρίο με τον αείμνηστο φίλο Δ. Ψιλλάκη και η νύκτα της εφημερίας περνούσε
μκ αγωνία και δουλπιά. Εκεί ήταν που ο Γ. Βράκας είχε ειπεί ότι ήταν "το
μερηκήμιιτο του τρόμου". Μετά χωρίσαμε ο Δ. Ψιλλάκης έγίνε Επίμελητής,
ο Βράκας (καφφωμένος από αντιθέτους) πήγε βοηθός και επιμελητής στον Ευαγγελισμό
με Διευθυντή τον Κουτήφαρη. Εγώ ακολουθώ τον επαγγελματισμό. Αργότερα συναντηθήκαμε
πάλι στο παλαιό Μητέρα επί της Σεβαστουπόλεως Αμπελόκηποι στη συνέχεια στο Νέο
Μεγάλο Μητέρα στο Μαρούσι. Ο φίλος μου Γ. Βράκας, υπήρξε υπόδειγμα άριστου επιστήμονα,
πολλάκις όχι μόνο δεν ζητούσε αμοιβή αλλά έδινε και από πάντα), καλού οικογενειάρχη,
πιστός οτα ιδανικά του Ελληνοχρηστιανικού πολιτισμού. Επί πολλών και διαφόρων
θεμάτων διαφωνούσα με τον αείμνηστο Γ. Βράκα αλλά ουδέποτε υπήρξε μεταξύ εμού
και "κείνου μια κουβέντα πια βαριά -η διαφωνία μας περιορίζονταν στην ανταλλαγή
επιχειρημάτων. Η καλοσύνη, η πραότητα του χαρακτήρα και κυρίοις η τιμιότητα
του είχαν αναγνωρισθεί από το σύνολο των συναδέλφων του Μητέρα και τον έφεραν
στη Διοίκηση του Μαιευτηρίου όπου εργάστηκε με υποδειγματικό ζήλο και αφοσίωση.
Γιωργάκη θα σε θυμούμαι πάντα και ο Θεός της Ορθοδοξίας ας σε αναπαύσει εν μέσω
δικαίων όπως και σου αρμόζει.
Ι. Κ. ΚΑΡΑΝΤΑΝΗΣ
