Αντιφώνηση Χρ. Καττάμη
Κύριε Γραμματέα της Ακαδημίας
Κύριε Διευθυντά της Α΄ Παιδιατρικής Κλινικής
Κύριοι Καθηγητές
Αγαπητοί Συνάδελφοι
Φίλες και Φίλοι
Η επιλογή της κορυφαίας
επιστημονικής εκδήλωσης των Θεραπευτικών Ημερών, από το Διευθυντή και τους Ιατρούς
της Α΄ Παιδιατρικής Κλινικής για να τιμήσουν το επιστημονικό μου έργο, μου προξενεί
συγκίνηση και συναισθήματα πρωτόγνωρα, που είναι δύσκολο να περιγραφούν.
Πέρασαν 46 χρόνια από τη χρονιά που διάβηκα τις πύλες του Νοσοκομείου Παίδων
"Αγία Σοφία", για να ολοκληρώσω την ειδικότητα της Παιδιατρικής. Στη
μνήμη έρχονται προσπάθειες, αγωνίες, εμπειρίες, επιτυχίες και αποτυχίες μιας
μακρόχρονης διαδρομής, ευλογημένης, όμως, από την καθοδήγηση φωτισμένων και
χαρισματικών δασκάλων και από τη συνεργασία και συμπαράσταση αξιόλογων συναδέλφων,
Ελλήνων και ξένων.
Είναι ίσως συμβολικό ότι, προ δεκαημέρου παρέλαβα μια σειρά δημοσιεύσεων της
δεκαετίας του 1960, από γνωστό Άγγλο γενετιστή και παλαιό συνεργάτη, που συνοδευόταν
με την πιο κάτω επισήμανση από τον Αριστοτέλη.
ΗΔΕΙΑ ΕΣΤΙ ΤΟΥ ΜΕΝ ΠΑΡΟΝΤΟΣ
Η ΕΝΕΡΓΕΙΑ,
ΤΟΥ ΔΕ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ Η ΕΛΠΙΣ,
ΤΩΝ ΔΕ ΓΕΓΕΝΗΜΕΝΩΝ, Η ΜΝΗΜΗ
Και με δική του μετάφραση:
Γλυκεία είναι του μεν παρόντος η δράση,
Του δε μέλλοντος η ελπίδα,
Και των πεπραγμένων, η μνήμη
Στο σημερινό στάδιο της
σταδιοδρομίας μου, συσχέτισα το συμβολισμό των παλαιών δημοσιεύσεων και αναλογίσθηκα
πόσο γλυκιά είναι πράγματι των "γεγενημένων" η μνήμη.
Επιστρέφω στα πρώτα μου χρόνια στην Παιδιατρική Κλινική που είχα την τύχη να
θητεύσω δίπλα σε μεγάλους δασκάλους και κλινικούς, με κορυφαίο τον αείμνηστο
Καθηγητή Κωνσταντίνο Χωρέμη. Στη μνήμη του Δασκάλου αισθάνομαι πάντοτε ευγνωμοσύνη,
για την πολύτιμη συμπαράσταση και πολύπλευρη καθοδήγησή του.
Την ίδια εποχή, ευτύχησα να εργασθώ με την Λήδα Ζάννου, πρωτοπόρο της Παιδιατρικής
Αιματολογίας στην Ελλάδα. Από την Λήδα διδάχτηκα τις βάσεις της κλινικής έρευνας
και κοντά της πρωτοαισθάνθηκα τη χαρά ξενόγλωσσων δημοσιεύσεων σε περιοδικά
όπως το Blood, το Lancet και άλλα. Το βάπτισμα αυτό στην έρευνα, άνοιξε το δρόμο
για τις ερευνητικές συνεργασίες με κέντρα του εξωτερικού και αξιόλογες προσωπικότητες,
όπως ο Καθηγητής Herman Lehmann στο Cambridge και ο Arno Motulsky στο Seattle.
Λήδα, σ' ευχαριστώ για τα όσα μου δίδαξες στα γόνιμα χρόνια της ερευνητικής
μας συνεργασίας και για τη συνεχή και άδολη στήριξή σου.
Το 1966, αρχίζει μια νέα περίοδος στην ακαδημαϊκή μου σταδιοδρομία, με την ανάληψη
της διεύθυνσης της Κλινικής από τον Καθηγητή Νικόλαο Ματσανιώτη.
Ξεκινά μια γόνιμη συνεργασία και συμπαράσταση, στηριγμένη στην αλληλοκατανόηση,
που συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Η σχέση αυτή, μου επέτρεψε ν' αναπτύξω τις πρωτοβουλίες
για ένα σχετικά αυτόνομο επιστημονικό έργο, που στόχευε όμως στον κοινό αντικειμενικό
στόχο της συνεχούς αναβάθμισης της Κλινικής, για την παροχή υψηλής στάθμης υπηρεσιών
στο παιδί, για τον εκσυγχρονισμό της εκπαίδευσης των φοιτητών, των ειδικευόμενων
και των παιδιάτρων, και για την προώθηση της έρευνας. Η συμπαράσταση του Καθηγητού
Νικόλαου Ματσανιώτη υπήρξε συνεχής, πολύτιμη και παραγωγική. Αυτή, την ιδιαίτερη
για μένα στιγμή, θέλω να του εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου και να τον ευχαριστήσω
εκ βάθους καρδίας.
Το έργο που έχει επιτελεσθεί είναι αποτέλεσμα συνεργασίας δεκάδων ατόμων. Για
την ολοκλήρωσή του συνέβαλε ο καθένας με το δικό του τρόπο και τις δυνατότητές
του. Τους ευχαριστώ όλους, μια και είναι αδύνατη η ονομαστική αναφορά τους.
Θέλω να κάνω μια εξαίρεση για συνεργάτες με μακρά και συγκεκριμένη προσφορά,
όπως η Άννα Μεταξωτού, ο Σταύρος Χαϊδάς, ο Βασίλης Λαδής, ο Παναγιώτης Λαγός,
η Καίτη Καράμπουλα και ο Μανώλης Καναβάκης. Η συμβολή τους στη μελέτη και αντιμετώπιση
των αναιμιών και ιδιαίτερα των αιμοσφαιρινοπαθειών, υπήρξε ανεκτίμητη.
Ευχαριστώ την οργανωτική ομάδα αυτής της εκδήλωσης, με πρωτεργάτιδα τη φίλη
Χριστίνα Τσέγκη. Ιδιαίτερα ευχαριστώ το Διευθυντή της Κλινικής κύριο Γεώργιο
Χρούσο και του εύχομαι κάθε επιτυχία στις προσπάθειές του για αναβάθμιση του
κλινικού, εκπαιδευτικού και ερευνητικού έργου της Κλινικής. Με τα προσόντα του,
οι οιωνοί είναι άριστοι για την υλοποίηση αυτών των οραμάτων.
Τελειώνοντας, ευχαριστώ τη σύζυγο και τα παιδιά μου για τη βοήθεια και την κατανόηση
τους στην αντιμετώπιση των δυσκολιών του μακροχρόνιου αυτού του αγώνα, και ζητώ
να με συγχωρέσουν για τις μεγάλες και μικρές στερήσεις που τους έχω επιβάλει.
Όλους εσάς που με τιμάτε σήμερα με την παρουσία σας, σας ευχαριστώ πολύ.
