Oρόσημα Mαιευτικής & Γυναικολογίας
Η ακρόαση των εμβρυϊκών
καρδιακών παλμών
Σ. Ι. Μανταλενάκης
Αλληλoγραφία:
Σ.Ι. Μανταλενάκης
Μητροπόλεως 38
54623 Θεσσαλoνίκη
Τηλ/Fax: 2310 231433
E-mail: sergmant@otenet.gr
Κατατέθηκε: 30/04/2005
Εγκρίθηκε: 10/05/2005
O Laennec το 1819 δημοσίευσε
την πραγματεία του για την έμμεση ακρόαση των καρδιακών παλμών μέσω ειδικού
οργάνου, του στηθοσκοπίου που περιέγραψε (εικόνα 1). Σε μικρό χρονικό διάστημα,
και συγκεκριμένα στις 26 Δεκεμβρίου του 1821, στη Βασιλική Ακαδημία Ιατρικής
στο Παρίσι, ο Γάλλος ιατρός Jacques Alexandre Lejumeau de Kergaradec (1787-1877)
(εικόνα 2) ανέγνωσε τις παρατηρήσεις του για την ακρόαση των καρδιακών παλμών
του εμβρύου με στηθοσκόπιο “Memoire sur l΄auscultation appliquιee a l’ιtude
de la grossesse, «Υπόμνημα επί της ακροάσεως στη μελέτη της εγκυμοσύνης». Πρέπει
να αναφερθεί ότι η πρώτη επίσημα καταγεγραμμένη ακρόαση εμβρυϊκού καρδιακού
ρυθμού απευθείας με το αυτί είναι του Ελβετού χειρουργού Franηois Mayor το 1918.
Μετά την ανακοίνωση του Lejumeau, υποκόμη του Kergaradec, εμφανίστηκαν ανάλογες
δημοσιεύσεις τόσο στη γαλλική, όσο και στη γερμανική ιατρική βιβλιογραφία(1).
Aναφέρονται χαρακτηριστικά, η δημοσίευση του J.C. Haus (1823), και η διδακτορική
διατριβή του R. Kruhse (1826), σύμφωνα με την οποία ανάλογα με τη προβολή και
τη θέση του εμβρύου ακούγονται με περισσότερη ή λιγότερη ευκρίνεια οι καρδιακοί
παλμοί του εμβρύου (εικόνα 3).
Επίσης, το 1931 ο P. Dubois ανακοινώνει στη Γαλλική Ιατρική Ακαδημία τα αποτελέσματα
από την πρακτική εφαρμογή της ακρόασης των παλμών του εμβρύου στον τοκετό.
Ο Ιρλανδός Evory Kennedy (1806-1886) με την ανακοίνωσή του στο Δουβλίνο “Physiological
and practical observations on the utero-placental circulation”, "Φυσιολογικές
και πρακτικές παρατηρήσεις για την μητρο-πλακουντική κυκλοφορία» (1830), αλλά
κυρίως με τη δημοσίευσή του το 1833 “Observations on Obstetrics Auscultation”,
"Παρατηρήσεις στην μαιευτική ακρόαση" έδωσε τη μεγάλη ώθηση στη γενίκευση
της παρακολούθησης των εμβρυϊκών καρδιακών παλμών κατά την κύηση και τον τοκετό(2).
Ο Evory Kennedy (εικόνα 4) υπήρξε αξιόλογη προσωπικότητα της Μαιευτικής με πτυχίο
της Ιατρικής από την Ιατρική Σχολή του Εδιμβούργου και με διδακτορική εργασία
στον επιλόχειο πυρετό το 1827. Με την επιστροφή του στο Δουβλίνο ο Kennedy διορίστηκε
βοηθός διευθυντή στο Νοσοκομείο Rotunda και το 1833 έγινε διευθυντής. Το 1839,
που κενώθηκε η έδρα της Μαιευτικής στο Εδιμβούργο ήταν μαζί με τον γνωστό James
Young Simpson συνυποψήφιοι για την κατάληψή της. Τελικά την κατέκτησε ο Simpson
με μία ψήφο διαφορά.
Επίσης το 1933 εμφανίστηκε μια ανάλογη αξιόλογη δημοσίευση από τον Γερμανό A.
F. Hohl (εικόνα 5). Πριν τον Pinard, το 1863, ο Γερμανός I. Katz περιγράφει
ένα κοιλιοσκόπιο (εικόνα 6) που ομοιάζει με εκείνο του Γάλλου καθηγητή Pinard,
ο οποίος το παρουσίασε το 1878.
Το κοιλιοσκόπιο Pinard διατηρήθηκε ως πολύτιμο εργαλείο μέχρι πρόσφατα. Ακολουθούν
αρκετές δημοσιεύσεις σχετικά με τις παθολογικές καταστάσεις που συνόδευαν τις
αλλοιώσεις των εμβρυϊκών παλμών. Μια χαρακτηριστική δημοσίευση για τις μεταβολές
του εμβρυϊκού καρδιακού ρυθμού το 1903 είναι του ιατρού Ludwig Seitz (εικόνα
7), της Ιατρικής Σχολής του Μονάχου.
Στις ΗΠΑ υπήρξε μια ιδιαιτερότητα στην κατασκευή του στηθοσκοπίου. Κατασκευάστηκε
έτσι ένα κοιλιοσκόπιο, ώστε να τοποθετείται στο μέτωπο του μαιευτήρα.
Με αυτό τον τρόπο στην τελική φάση του τοκετού και όταν ο ιατρός φορούσε αποστειρωμένα
γάντια, μπορούσε να έχει άμεση αντίληψη των τυχόν ανωμαλιών στους παλμούς του
εμβρύου.
Το πρώτο από αυτού του είδους τα στηθοσκόπια αναπτύχθηκε στο Μαιευτήριο του
Σικάγο και περιγράφηκε από τον διακεκριμένο Αμερικανό Μαιευτήρα Γυναικολόγο
David Sweeney Hillis (1873-1942) (εικόνα 8). Η δημοσίευση του Hillis έγινε το
1917 στο ιατρικό περιοδικό J.A.M.A. μαζί με την ανάλογη φωτογραφία με τίτλο:
“Attachment for the stethoscope” «Προσήλωση του στηθοσκοπίου» (εικόνα 9)[3].
Αργότερα, το 1922, ο Αμερικανός καθηγητής DeLee παρουσίασε έναν ανάλογο τύπο
στηθοσκοπίου[4].
Ο τύπος αυτών των εμβρυϊκών στηθοσκοπίων διαδόθηκε αποκλειστικά και μόνο στις
ΗΠΑ και στον Καναδά, ενώ στις άλλες χώρες η χρήση τους υπήρξε σποραδική. Οι
Ευρωπαίοι έμειναν προσκολλημένοι στη χρήση του κοιλιοσκοπίου Pinard, το οποίο
ηταν σε χρήση μέχρι πρόσφατα.
|
|
| Εικόνα 1. Το στηθοσκόπιο του Laennec (1819). | Εικόνα 2. Jacques Alexandre Lejumeau de Kergaradec (1787-1877). |
Εικόνα 3. Η ακρόαση των εμβρυϊκών
παλμών (Από τη διδακτορική διατριβή του R. Kruhse 1826).
 |
 |
| Εικόνα 4. Evory Kennedy (1806-1886). | Εικόνα 5. Δημοσίευση A. F. Hohl (1833). |
Εικόνα 6. Κοιλιοσκόπιο του
I. Katz (1863) πριν τον Pinard.
 |
 |
| Εικόνα 7. Δημοσίευση Ludwig Seitz (1903). | Εικόνα 8. David Sweeney Hillis (1873-1942). |
Εικόνα 9. Από τη δημοσίευση
του Hillis (1917).
Summary
Mantalenakis SI.
The auscultation of the fetal heart rate.
Hellen Obstet Gynecol 17(3):233-235, 2005
Since Laennec's publication
in 1819 and through a number of scientific announcements made by several exceptional
gynecologists, the auscultation of the fetal heart rate has been developed introducing
the use of Pinard΄s celioscope, which has been widely used in Europe. Ιn USA
an obstetric head stethoscope designated as a fetoscope was first developed
and described by David Hillis in 1917 and in 1922 a similar head fetoscope was
presented by DeLee. These instruments were widely used in USA and Canada since
recently.
BIBΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
1. Lejumeau de Kergaradec JA. Mιmoire sur l'auscul-tation applique a l'ιtude
de la grossesse, ou recherches sur deux nouveaux signes propres a faire reconnaitre
plusieurs circonstances de l'ιtat de gestation, lu a l'Acadιmie royale de Mιdecine,
dans la sιance gιnιrale du 26 dιcembre 1821. Ann de mιd physiol 1822; 1:334-47.
2. Κennedy E. Obserrations on obstetric Ausculation with an Analysis of the
evidence of pregnancy and an inquiry into the proofs of the life and death of
the foetus in utero. J & HG Longley, New York 1843.
3. Hillis DS. Attachment for the stethoscope. JAMA 1917; 68:910.
4. DeLee JB. Ein neues Stethoskop, fϋr die Geburt-shilfe besonders geeignet.
Zentralbl f Gynok 1922; 46:1688-9.
