Aπαντήσεις στις Eρωτήσεις
αυτοαξιολόγησης
Eγχειρητική
1) Σωστή η δ.
H υπερβολική απώλεια αίματος είναι η συχνότερη επιπλοκή της υπερηβικής προστατεκτομής.
Περίπου 15% των ασθενών μεταγγίζονται. H καθυστερημένη αιμορραγία, το στένωμα
ουρήθρας, η σύγκλειση αυχένα είναι οι συχνότερες επιπλοκές μετά TURP. H παλίνδρομη
εκσπερμάτιση είναι συχνή, τόσο μετά από TURP, όσο και μετά από οπισθοηβική προστατεκτομή.
2) Σωστή η γ.
Tα τραύματα νεφρού συχνά διακρίνονται σε μείζονα και ελάσσονα. Στα μείζονα περιλαμβάνονται
τα τραύματα του μίσχου, εκτεταμένες παρεγχυματικές ρήξεις και ρήξεις που εκτείνονται
στο αποχετευτικό σύστημα. H τελευταία περίπτωση συνεπάγεται έξοδο ούρων στον
περινεφρικό χώρο, η οποία διαπιστώνεται στην αξονική τομογραφία.
3) Σωστή η δ.
H συχνότερη επιπλοκή είναι το αιμάτωμα. H επιμελής αιμόσταση και η τοποθέτηση
παροχέτευσης στο όσχεο συντελούν στη μείωση της συχνότητας αυτής της επιπλοκής.
4) Σωστή η ε.
H ενδοπυελική περιτονία διανοίγεται κοντά στο πυελικό τοίχωμα, μακριά από τον
προστάτη και την ουροδόχο κύστη. Δεδομένου ότι μεγάλα φλεβικά πλέγματα διέρχονται
κοντά στον προστάτη και το κατώτερο τοίχωμα της ουροδόχου κύστης, μια τομή σε
αυτό το σημείο ενέχει τον κίνδυνο μεγάλης απώλειας αίματος.
5) Σωστή η γ.
H επέμβαση αποσκοπεί στην έγκαιρη αναγνώριση των μεταγαγγλιακών ινών που εξέρχονται
από τα οσφυϊκά γάγγλια O1-O4 και oι οποίες πορεύονται προς τα εμπρός πάνω στην
αορτή, σε δίκτυο που σχηματίζει το υπογάστριο πλέγμα. Aυτή η τεχνική έχει σαν
αποτέλεσμα τη διατήρηση της εκσπερμάτισης, σε ποσοστό που αγγίζει το 100%.
6) Σωστή η γ.
H δεξιά επινεφριδιακή φλέβα εκβάλλει στην οπίσθια επιφάνεια της κάτω κοίλης
φλέβας, σε αντίθεση με την αριστερή επινεφριδιακή που εκβάλλει στη σύστοιχη
νεφρική φλέβα.
7) Σωστή η γ.
H επίτευξη υγιών ορίων μήκους 2cm στο χειρουργικό παρασκεύασμα θεωρείται επαρκής
για τον τοπικό έλεγχο της νόσου. Tουλάχιστον 3cm πεϊκού κολοβώματος απαιτούνται
για την επιλογή της μερικής πεεκτομής.
8) Σωστή η α.
H πιο συχνή αιτία είναι οι γυναικολογικές επεμβάσεις και ειδικά η υστερεκτομή.
Παράγοντες που προδιαθέτουν στην ανάπτυξη συριγγίου είναι η λοίμωξη, η ισχαιμία,
η αρτηριοσκλήρωση, ο σακχαρώδης διαβήτης, η φλεγμονώδης νόσος πυέλου και οι
όγκοι.
9) Σωστή η γ.
H βιοψία στην κατηγορία αυτή των ασθενών έχει ως σκοπό τη διαφορική διάγνωση
μεταξύ βλάβης του σπερματικού επιθηλίου και απόφραξης της αποχετευτικής μοίρας.
Aζωοσπερμία με μικρούς και σκληρούς όρχεις παρατηρείται στο σύνδρομο Kleinefelter.
ΣΥ αυτές τις περιπτώσεις ενδείκνυται πρώτα έλεγχος του καρυότυπου.
10) Σωστή η β.
H σύγκλειση αυχένα είναι η πιο πιθανή περίπτωση. Eμφανίζεται συνήθως μέσα στις
πρώτες 4-6 μετεγχειρητικές εβδομάδες και μπορεί να οφείλεται σε υπερβολική ηλεκτροθερμοκαυτηρίαση.
Tα στενώματα ουρήθρας εμφανίζονται με ελαφρώς μικρότερη συχνότητα από τη σύγκλειση
αυχένα.
