Σημείωμα της Σύνταξης
To τρέχον τεύχος του Info Gastroenterology καλύπτει πλούσια και ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα
θεματολογία. Ένας τομέας στον οποίο αναμένουμε σημαντικές νέες πληροφορίες,
εξαιτίας και της ανάπτυξης σύγχρονων ενδοσκοπικών τεχνικών, είναι η αξιολόγηση
των βλαβών του λεπτού εντέρου, τόσο από την εφαρμογή θεραπευτικής ακτινοβόλησης,
όσο και από διάφορους άλλους παράγοντες που προκαλούν εξελκώσεις του λεπτού
εντέρου. Η σχετική ανασκόπηση που δημοσιεύουμε περιλαμβάνει αναλυτική παρουσίαση
των οξέων αλλά και μακροχρόνιων επιδράσεων της ακτινοβολίας στο λεπτό έντερο,
καθώς επίσης και των κυριότερων αιτίων που προκαλούν έλκη στο λεπτό έντερο.
Μία από τις πιο σύγχρονες εξελίξεις στο χώρο της γαστρεντερολογίας, που αναμένεται
να μας απασχολήσει ιδιαίτερα στα επόμενα χρόνια, είναι η ενδοσκοπική αντιμετώπιση
της γαστροοισοφαγικής παλινδρομικής νόσου. Είναι γνωστό ότι, τόσο η φαρμακευτική
όσο και η χειρουργική αντιμετώπιση της γαστροοισοφαγικής παλινδρόμησης, έχουν
σημαντικούς περιορισμούς, που αφορούν στη μακροχρόνια αποτελεσματικότητα και
τη νοσηρότητα αντιστοίχως. Για το λόγο αυτό, η γαστρεντερολογική κοινότητα υποδέχθηκε
με μεγάλο ενθουσιασμό τις νέες ενδοσκοπικές τεχνικές αντιμετώπισης του συχνού
αυτού προβλήματος. Μία πρώτη γνωριμία με τις τεχνικές που εφαρμόζονται σήμερα,
όπως είναι η ηλεκτροθερμοπηξία του ΚOΣ με τη διοχέτευση ραδιοσυχνοτήτων (RF-Stretta),
η ενδοσκοπική γαστροπλαστική (Εndoscopic gastroplasty) και η ενδοσκοπική εμφύτευση
βιοσυμβατών υλικών (Enteryx, PMMA) στο τοίχωμα του κατώτερου οισοφάγου, επιδιώκει
το σχετικό άρθρο αυτού του τεύχους.
Στο παρόν τεύχος υπάρχει επίσης και ένα ηπατολογικό άρθρο, το οποίο αποτελεί
μία ευρεία ανασκόπηση της ηπατικής εγκεφαλοπάθειας. Αυτός είναι ο όρος που χρησιμοποιούμε
για να περιγράψουμε τις μεταβολές στην εγκεφαλική λειτουργία που εμφανίζονται
σε ασθενείς με σημαντικού βαθμού ηπατική ανεπάρκεια. Παρουσιάζονται οι κλινικές
μορφές της ηπατικής εγκεφαλοπάθειας, όλα τα νεότερα δεδομένα για την παθογένεσή
της, καθώς επίσης και στοιχεία που αφορούν στη διάγνωση και τη σύγχρονη θεραπευτική
της αντιμετώπιση.
Τέλος, εκτεταμένη αναφορά γίνεται στο Δορυφορικό Συμπόσιο, το οποίο έλαβε χώρα
στα πλαίσια του 8ου Πανελληνίου Ηπατολογικού Συνεδρίου και είχε ως θέμα τη χορήγηση
λαμιβουντίνης στην αντιμετώπιση της χρόνιας ηπατίτιδας Β. Ειδικότερα, εξετάζεται
η χορήγηση λαμιβουντίνης σε ασθενείς με ΗΒsAg(+),οι οποίοι βρίσκονται σε ανοσοκαταστολή.
Επίσης, μελετάται η ιστολογική βελτίωση, που παρατηρείται μετά από μακροχρόνια
θεραπεία με λαμιβουντίνη, σε ασθενείς με χρόνια ηπατίτιδα Β. Ακόμη, ερευνάται
η θέση της λαμιβουντίνης στα νεότερα θεραπευτικά σχήματα για την αντιμετώπιση
της χρόνιας ηπατίτιδας Β. Η λαμιβουντίνη αποτελεί τη δεύτερη χρονολογικά διαθέσιμη
θεραπευτική επιλογή για τη χρόνια ηπατίτιδα Β (μετά την πολυετή αποκλειστικότητα
της ιντερφερόνης-άλφα) και έχει γίνει δεκτή με ενθουσιασμό, τόσο από τους ιατρούς,
όσο και από τους ασθενείς, επειδή έχει πολύ ισχυρή αντιική δράση και ταυτόχρονα
στερείται ανεπιθύμητων ενεργειών. Ωστόσο, δε λείπει ο προβληματισμός, όσον αφορά
στη μελλοντική θέση του φαρμάκου και αυτό ακριβώς εξετάζεται στην εργασία του
παρόντος τεύχους.
Γιάννης Γ. Γουλής
